Voor CKV moest iedereen naar een voorstelling toe in het zaantheater ik ben naar Daniël Arends geweest en ga hier een stukje over schrijven.

Om te beginnen, de voorstelling had als onderwerp wat is nou echt en en wat is nou nep, hij praat over wat wij zien en over wat er werkelijk aan de hand is door bijvoorbeeld de gordijnen achter hem open te maken. Hij vertelt veel over zijn eigen leven en gebruikt ook veel zijn mening.

Als decor gebruikt hij eigenlijk alleen grote witte letters die zijn naam vormen, er stond ook een piano op het podium waar hij een liedje op speelde maar dat was het dan ook wel.

Daniël Arends is bezig met zijn publiek wat erg leuk is, je hebt dan het gevoel dat je ook deel bent van de show. Hij stelt vaak vragen aan het publiek en weet altijd er een grap van te maken alsof het allemaal ingestudeerd is ook begon hij  tegen de laatkomers te praten waardoor alles voor hun heel ongemakkelijk werd! Hij is ook een cabaret die niet bang is om groffe grappen te maken en de grens op te zoeken tussen groffe grappen en discriminatie/racisme. Hij maakt iedereen belachelijk zowel getinte als witte mensen.

Ik vond het zelf een erg leuke voorstelling omdat ik het gevoel had dat ik bij de show hoorde, de grappen die hij maakten waren grof maar ik vond ze erg leuk en heb dus ook een hele leuke avond gehad.